Gupik-Znany jako najłatwiejsza w rozrodzie ryba akwariowa co jest całkowitą prawdą. Trochę wiedzy. Więcej na: http://aquastrona.za.pl/artgupik.html
Trochę historii (źródło wikipedia.pl):
Gupik albo pawie oczko (Poecilia reticulata) – gatunek niewielkiej, południowoamerykańskiej ryby z rodziny piękniczkowatych (Poeciliidae). Jedna z najbardziej popularnych i najbardziej polimorficznych słodkowodnych ryb akwariowych, opisywana w literaturze pod wieloma nazwami synonimicznymi. Introdukowana do walki z larwami komarów w wielu krajach, na wszystkich kontynentach, poza Antarktydą. Charakteryzuje się wyraźnie zaznaczonym dymorfizmem płciowym przejawiającym się głównie w okazałości płetw i różnorodności ubarwienia samców. W hodowlach akwarystycznych wyselekcjonowano wiele standardów hodowlanych.
Wielkość: Samica do 6 cm, samiec do 3-4 cm
Wygląd: Wyraźny dymorfizm płciowy. Samiec smuklejszy i znacznie mniejszy, o niepowtarzalnym układzie różnokolorowych plam. Ma wydłużone płetwy grzbietową i ogonową. Samice są oliwkowo-szare, z beczułkowatym brzuchem (dojrzałe płciowo samice mają w okolicy płetwy odbytowej tzw. "plamę brzemienną") i zaokrągloną płetwą odbytową. Samce odmian hodowlanych mają np. rozwiniętą płetwę ogonową (wyróżnia się wiele standardów płetw ogonowych gupika). Istnieje wiele odmian zróżnicowanych pod względem barwy i kształtu płetw. Dzikie, wyjściowe formy gupika w akwarystyce niemal niespotykane, hodowane jednak nadal przez wyspecjalizowanych akwarystów, ceniących formy naturalne, genetycznie czyste.
Hodowla: Ryba ta nie wymaga dużego akwarium, uchodzi za łatwą w hodowli, jednak w przypadku odmian hodowlanych zalecana jest jedynie doświadczonym akwarystom. Jej hodowla wymaga czasu, cierpliwości oraz znajomości zasad dziedziczenia. Minimalna zalecana pojemność zbiornika to 30-40 litrów dla jednego samca i trzech samic, przy gęstej obsadzie roślinności. Niektórzy hodowcy sugerują nawet, że w akwariach hodowlanych, na czas rozrodu, należy zapewnić 15 litrów dla jednego samca i dwóch samic. Młode po urodzeniu są odławiane do większego zbiornika. Optymalna temperatura to 20-23°C (pH ok. 7), rasowe odmiany są bardziej wrażliwe i wymagają wyższej temperatury (nawet do 27°C). Zalecana twardość wody to >11°N, a pH 6,5-8. Woda powinna zawierać dodatek niewielkiej ilości soli akwarystycznej, która zabija pierwotniaki oraz reguluje przemianę materii ryb.
Żywienie: Gupik jest rybą wszystkożerną. Chętnie spożywa każdy rodzaj pokarmu, musi być jednak karmiony w sposób urozmaicony. Monotonna dieta (szczególnie oparta na sztucznym pokarmie) jest dla gupików szkodliwa. Do prawidłowego rozwoju wymagają również pokarmu roślinnego (glony). Można też podawać liście szpinaku i sałaty, oraz rozmoczone płatki owsiane i kaszę mannę.
Gupiki a inne rybki: Należy starannie dobrać obsadę akwarium, w którym hodowane są gupiki. Długie i kolorowe płetwy samców mogą stać się łupem ryb (takich jak brzanka sumatrzańska), lubiących "podgryzać" płetwy innym osobnikom. Ważny jest też właściwy dobór proporcji płci gupików. Samce niemal cały swój czas dzielą pomiędzy odżywianie się i ściganie samic w celu zapłodnienia. Stąd też należy zadbać, aby na jednego samca przypadały co najmniej dwie lub trzy samice. W przeciwnym wypadku samice będą stale zestresowane i wyczerpane ciągłymi zalotami.
Standardy (źródło forum hodowców gupików):
Długopłetwe:

Wachlarz

Płetwa ogonowa ma kształt wydłużonego trójkąta, którego kąt przy nasadzie wynosi 45°. Powinna ona stanowić 10/10 długości ciała lub więcej. Brzegi płetwy powinny być proste, górny brzeg może być lekko wypukły. Płetwa grzbietowa jest wąska, smukła, sterczy pionowo przy nasadzie, powinna sięgać do 1/3 długości płetwy ogonowej i być ostro zakończona.

Triangel

Płetwa ogonowa ma kształt trójkąta, którego kąt przy nasadzie wynosi min. 70°. Jej długość wynosi 8/10 długości ciała lub więcej, brzegi są proste, kąty miedzy krawędziami bocznymi a tylną mogą być lekko zaokrąglone. Płetwa grzbietowa wyrastać powinna pionowo, jest szeroka i tępo zakończona, powinna sięgać do 1/3 długości płetwy ogonowej.

Welon

Górna i dolna krawędź płetwy ogonowej tworzą łuki tak, że płetwa na 3/4 swojej długości osiąga największą szerokość, tylny brzeg jest wklęsły, jej długość powinna stanowić 8/10 długości ciała, nie może być krótsza niż 5/10 długości ciała. Szerokość płetwy ogonowej powinna odpowiadać ¾ jej długości. Płetwa grzbietowa zaokrąglona na końcu, powinna sięgać do 1/3 długości płetwy ogonowej.

Proporczyk

Płetwa ogonowa ma kształt prostokata, którego długość osiąga 8/10 długości ciała, jej szerokość wynosi 4/10 długości ciała. Nasada płetwy ogonowej jest zaokrąglona. Minimalna długość płetwy ogonowej wynosi 6/10 długości ciała, a minimalna szerokość równa jest wysokości ciała. Płetwa grzbietowa jest ostro zakończona i sięga do 1/3 długości płetwy ogonowej.

Mieczowe:

Dwumiecz

Płetwa ogonowa jest owalna z mieczowato wydłużonymi promieniami górnego i dolnego brzegu. Długość mieczy jest równa długości ciała. Kąt pomiędzy zewnętrznymi brzegami mieczy wynosi 30°. Środkowa część płetwy ogonowej pomiędzy mieczami nie może być dłuższa niż 4/10 długości ciała i może być bezbarwna. Płetwa grzbietowa wyrasta prostopadle, jest smukła, ostro zakończona, dochodzi do 1/3 długości płetwy ogonowej.

Miecz górny

Płetwa ogonowa ma kształt owalny z mieczowatym wydłużeniem promieni górnego brzegu płetwy. Długość miecza jest równa długości ciała, jest on ustawiony pod kątem 15° w stosunku do osi ciała lub jest on równoległy do niej. Długość owalnej części płetwy nie może przekroczyć 4/10 długości ciała i może być bezbarwny. Płetwa grzbietowa wyrasta prostopadle z grzbietu, jest smukła, ostro zakończona i dochodzi do 1/3 długości płetwy ogonowej.

Miecz dolny

Płetwa ogonowa owalna z mieczowato wydłużonymi promieniami dolnymi. Długość miecza jest równa długości ciała, kąt pomiędzy mieczem a osią ciała wynosi 15°. Owalna część płetwy ogonowej nie może być dłuższa niż 4/10 długości ciała i może być bezbarwna. Płetwa grzbietowa wyrasta prostopadle z grzbietu, jest smukła, ostro zakończona i dochodzi do 1/3 długości płetwy ogonowej.

Lira

Płetwa ogonowa kształtem przypomina lirę. Podstawowa jej część jest okrągła i nie może być dłuższa niż 4/10 długości ciała. Zewnętrzne promienie płetwy ogonowej są wydłużone do 8/10 długości ciała, delikatnie czołowo rozchylone i zaostrzone. Płetwa grzbietowa wyrasta prostopadle z grzbietu, jest łukowato wygięta ku górze i ostro zakończona, sięga do 1/3 długości płetwy ogonowej.

Krótkopłetwe:

Łopatka

Płetwa ogonowa jest sześcioboczna, kształtem przypomina saperkę. Krawędzie płetwy górna i dolna są wyraźnie szersze od nasady i są do siebie równoległe. Długość płetwy ogonowej równa jest połowie długości ciała, a szerokość osiąga 8/10 długości płetwy. Płetwa grzbietowa jest ostro zakończona i sięga od nasady do 1/3 długości płetwy ogonowej.

Płomyk

Płetwa ogonowa przypomina kształtem grot oszczepu lub płomień świecy. Długość płetwy ogonowej osiąga 8/10 długości ciała, jej szerokość wynosi 6/10 długości tej płetwy. Płetwa grzbietowa wyrasta pionowo, jest łukowato wygięta ku górze, ostro zakończona i sięga do 1/3 długości płetwy ogonowej.

Rakietka

Płetwa ogonowa jest okrągła, jej średnica wynosi 5/10 długości ciała. Płetwa grzbietowa wyrasta pionowo, jest zaokrąglona na końcu, dochodzi do nasady płetwy ogonowej.

Igiełka

Płetwa ogonowa ma kształt okrągły o średnicy 4/10 długości ciała, jej środkowe promienie są wydłużone tworząc igiełkowaty, ostro zakończony mieczyk. Całkowita długość płetwy ogonowej jest równa długości ciała. Płetwa grzbietowa wyrasta pionowo z grzbietu, jest wysmukła, ostro zakończona, sięga do 1/3 długości płetwy ogonowej.